DE VLIERSTRUIK in onze vroegere achtertuin
Kaal staan de stammen
Recht in de grond gestoken
Land in de dertiende maan verlicht en gebroken
Het blauwe maanlicht maakt de nacht oud
Land bedekt met sneeuw, zo inkoud.
De aardgeesten kleumen in de aarde
In deze koude nacht gevangen
Dromend van slechts 9 maanden geleden
Nee, nooit meer in de bedwelmende roes bevangen
In de bloemen geur en
stralende witte bundels sterretjes vol verlangen
zij ook hier vastzaten zo even
Dromend over dood en leven
Dromend over zin en zijn
Gedachten met de volle zomer voor de deur
Verdrijven met elke slok bubbelwijn.
Doortrokken met die bloemengeur
Die mens en heks tot voorzicht raden
Om zichzelf niet te verraden
En verder met je pad te gaan
Want het einde kan je niet overslaan
Uit dood komt een nieuw beleven
Terwijl de aardman op de vlierfluit blaast
Ons netzo als de vlierwijn verbaast,
Van vergeten, al is het even.
Reacties zijn gesloten.