IEP, GLADDE of te wel OLM

INHEEMSE SOORTEN

variëteit, zeldzaam tot zeer zeldzaam

gladde iep/veld-iep (olm)   Ulmus Procera                                                       

ook Ulmus Carpimifolia

elm(eng) orme(fr)

s.g.

BACH 11 -(moedeloosheid en wanhoop) tijdelijk overstelpt door oververantwoordelijkheid en gevoel van ontoereikendheid.

Ulmus Procera. De iep: hoewel de verwoestingen van de iepziekte aan de meeste volwassen bomen een eind hebben gemaakt, lijken veel jonge bomen goed te gedijen. Iep-bloesems zijn klein en rood-achtig bruin. Ze komen in trossen uit in februari en maart, voordat de bladeren zich ontvouwen. De bloemen als bij de Ulmus Glabra, maar dan iets kleiner, met het zaad dichter bij de top.

De grootste veldiep staat in Nederland in het Westerpark in Amsterdam (hoogte 29m.)

De olm brengt rijkelijk wortelscheuten voort, waarmee hij zich kan vermeerderen.

De olm of iep is bij uitstek een Hollandse boom en hoort helemaal bij het rivier- en polder-landschap. Het is de beeld-bepalendste boom van de Amsterdamse Grachten. Al in de 16e eeuw werd de iep al geteeld en verhandeld. Door de iepziekte nemen de grote volwassen bomen echter sterk in aantal af. De iep wordt ook als hakhoutcultuur benut.

Iepehout is gewoonlijk van hoge kwaliteit. de fraaie gevlekte tekening wordt gewaardeerd. Vaak gebruikt voor (kerk-)meubelen, maar ook voor draaiwerk en doodkisten. Iepewortel levert mooie fineer. Omdat het hout niet rot wordt het ook gebruikt voor delen van boten (de kiel), dokken en dukdalven. Vroeger werd het hout veel voor karrewielen gebruikt. Iepebast was een grondstof voor touwfabricage. de slijmerige substantie in de bast wordt voor medisch gebruik benut. Iepeloof was en is als veevoer een waardevol produkt.

JUDASBOOM

Een boom uit het Middellandse zee bekken, de Krim en de randen van Azië. Hier al langere tijd als sierboom aangeplant.

De JUDASBOOM = Cercis Siliquastrum is een breedgroeiende, bladverliezende boom of struik (2 tot 7 meter), die maar langzaam groeit en in het voorjaar (april, mei) voordat het blad verschijnt uitbundig bloeit met trosjes violette of roze vlinderbloemige bloemen.  Omdat de boom een penwortel vormt is het niet raadzaam (en haalbaar) de boom op oudere leeftijd te herplanten.

Heeft een zonnige, warme plantplek nodig met bij voorkeur een licht, maar kalkrijke bodem. Kan zeker als jonge boom niet tegen erg stevige langdurige vorst.  Is geschikt om op een zuidmuur als gevelplant te leiden. Niet planten tussen bestrating, heeft een brede boomcirkel met bodem begroeiing nodig. Kan goed tegen droogte en kan dankzij de lange penwortel diep uit de grond water halen. Het is een vlinderbloemige plant en leeft net als de meeste soorten vlinderbloemigen in mutualistische symbiose met stikstofbindende bacteriën.

EETBAAR

De bloesem bevat Flavonoïden als Myricetin-3-Rhamnoside. Bloesem en peulen eetbaar. Bloemknoppen worden als kappertjes ingelegd.

JENEVERBES een oude inlandse naaldboom

jeneverbessen-in-de-natuur

JENEVERBES ( Juniperus Communis) is een karakteristieke boom of struik, die wel tot 6 meter hoog kan uitgroeien. Het hoort bij de familie van de Cipressen. Goede leefomstandigheden voor jeneverbes-planten worden in de Lage Landen steeds moeizamer te realiseren. Met als gevolg dat er steeds minder jeneverbessen in de het wild te vinden zijn. Daarnaast is in het verleden ook behoorlijk stom met de bescherming van deze bijzondere inlandse planten omgegaan.Door er hekken om heen te zetten, werd het voor schapen onmogelijk om langs de struiken te lopen.  Daardoor bleven er geen rijpe bessen meer aan hun wol hangen en konden de schapen deze plant niet meer verspreiden. Daarbij speelt mee dat de rijpe vruchten maar een vrij korte periode kunnen kiemen. Zowel in België als in Nederland is jeneverbes beschermd en staat ook op de Rode lijst als gevoelig en sterk afgenomen.

jeneverbes-plant

Groeit van nature bij zandverstuivingen en op heidegebieden. Houdt van licht zure tot zure grond.

bloem-mann-jneverbes

De meer zuidelijk groeiende jeneverbessen zijn aromatischer.  De donkere tweejarige bessen bevatten de meeste smaak en daaruit kan jeneverbesolie gewonnen worden.

bessen-jenever

Jeneverbes kent mannelijke en vrouwelijke planten. Alleen de vrouwelijke planten dragen bes, maar de bloemen van de vrouwelijke planten, moeten wel door de mannelijk bloemen bevrucht worden.  Door de wind wordt het mannelijke zaad verplaatst. De jeneverbessen bloeien met kleine groene bloemetjes in mei en juni, ze zitten aan de basis van de naalden. Jeneverbes kent wintergroene stijve naalden en die stekelig in clusters van drie aan de takken zitten.De groene kegelachtige vruchten groeien uit in de herfst en verkleuren in de loop van het volgende jaar van blauw tot bijna zwart. De verse bessen zijn eetbaar, maar vooral de al aan de struik gedroogde donkere bessen worden door mensen verzameld.

KLIMOP

De spiraal van het zelf, de zoektocht naar het zelf.

Klimop HEDERA HELIX Lierre(fr)

De klimop is een overblijvende, algemene klimplant met houtige stengels. In bossen met vochtige, vruchtbare bodem tot 12 meter hoog in de bomen; ook op de grond kruipend in bossen en houtwallen op wat armere grond. 

Bloeitijd september tot december, trekken veel insekten. Vruchten zwart in trossen, werden vroeger aanbevolen ter genezing van reuma. De vruchten ontwikkelen zich vanaf november en zijn rond het eind van het jaar rijp.